اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتی سنس rnaی ژن کلاسترین با داروی دُستاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات
نویسندگان
چکیده
زمینه: کلاسترین گلیکوپروتئینی است که در شرایط نامساعد زیستی در سلول بیان شده و با جلوگیری از مرگ سلولی سبب بقای آن میشود. مطالعهها افزایش بیان این پروتئین در سرطان پروستات را اثبات کردهاند. داروهای آنتیسنس rna به بخش ویژهای از mrna ی ژن مورد نظر متصل میشوند و از ترجمه آن به پروتئین هدف جلوگیری میکنند. هدف: مطالعه به منظور تعیین همافزایی اثر اولیگوی آنتیسنس rna ی ژن کلاسترین با داروی دُستاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تجربی در سال 1392 در پژوهشکده زیست فناوری سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران انجام شد. اولیگوی آنتیسنس rna ی ژن کلاسترین به صورت فسفروتیوایت با مقادیر 25، 50، 100، 200 و 500 نانومولار به دو دودمان سلولی غیر وابسته به آندروژن pc3 و وابسته به آندروژن lncap منتقل شد. سپس سلولها با غلظت 100 نانومولار از داروی دُستاکسل تیمار شدند و اثر اولیگوی منتقل شده با، یا بدون داروی مذکور با انجام آزمون mtt اندازهگیری شد. یافتهها: اولیگوی آنتیسنس سبب القای مرگ سلولی در هر دو رده سلولی pc3 و lncap شد. بین این اولیگو و داروی شیمیایی دُستاکسل اثر همافزایی در القای مرگ سلولهای سرطان پروستات دیده شد. نتیجهگیری: با وجود تفاوت عملکرد، بین اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتیسنس rna ی ژن کلاسترین و داروی دُستاکسل در سلول های pc3 و lncap اثر همافزایی وجود دارد.
منابع مشابه
اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتی سنس RNAی ژن کلاسترین با داروی دُسِتاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات
زمینه: کلاسترین گلیکوپروتئینی است که در شرایط نامساعد زیستی در سلول بیان شده و با جلوگیری از مرگ سلولی سبب بقای آن میشود. مطالعهها افزایش بیان این پروتئین در سرطان پروستات را اثبات کردهاند. داروهای آنتیسنس RNA به بخش ویژهای از mRNA ی ژن مورد نظر متصل میشوند و از ترجمه آن به پروتئین هدف جلوگیری میکنند. هدف: مطالعه به منظور تعیین همافزایی اثر اولیگوی آنتیسنس RNA ی ژن کلاسترین با دارو...
متن کاملاثر مواد پکتینی بر القا رها سازی نیتریک اکساید و مهار تکثیر سلولی در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی LNCaP
پکتین ترکیبی پلی ساکاریدی پیچیده است که علاوه بر دارا بودن فواید غذایی، دارای اثرات ضد سرطانی نیز است. نیتریک اکساید (NO) مولکول سیگنالیگ فعال در بسیاری از فرآیند‌های فیزیولوژیک است که در سلولهای توموری می‌تواند نقش آنتی آپوپتوتیک یا پروآپوپتوتیک داشته باشد. در این مطالعه، اثر AP (پکتین سیب) و MCP (پکتین تغییر یافته مرکبات) بر میزان ترشح NO و القای آپوپتوز در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی اثر مشتقات پکتینی در القای مرگ برنامه ریزی شده یا آپوپتوز در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی DU145
مواد پکتینی، پلی ساکارید های پیچیده غنی از زیر واحد های گالاکتوز می باشند. مطالعات نشان داده است که، این مواد قادر به القای آپوپتوز در سلولهای سرطانی هستند. تحقیق حاضر جهت بررسی اثر آپوپتوزی اسید پکتیک (AP) و پکتین مرکبات (CP) روی دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی DU145 ، که وابسته به آندروژن می باشد، صورت گرفته است. با تغییر pH و دما نمونه های تغییر یافته ای از اسید پکتیک و پکتین مرکبات به دس...
متن کاملبررسی اثرغلظت کم نانوذرات اکسیدروی بر سمیت سلولی داروی داکسوروبیسین در غیاب و حضور پرتوی uva بر دودمان سلولی سرطان پروستات انسان،du145
یکی از داروهای رایج در درمان سرطان پروستات داکسوروبیسین است. داکسوروبیسین علاوه بر تاثیر بر سلول ها و بافت های سرطانی دارای عوارض جانبی بر بافت های سالم نیز می باشد. به-منظور افزایش تاثیر این دارو بر سلول های سرطانی و کاهش اثرات سمیت سلولی حاصل از آن بر سلول ها و بافت های سالم، از روش های ترکیبی همانند به کارگیری داکسوروبیسین در حضور نانوذرات (به عنوان عامل حساس به نور) و پرتو استفاده می-شود. د...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوینجلد ۱۹، شماره ۲، صفحات ۴-۱۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023